- Jestem czarownicą, pochodzę z jednej z wiosek nieludzi. Uciekałam przed grupą ludzi, było na oko z pięć dych, więc nawet nie próbowałam z nimi walczyć... No dobra, zabiłam kilku, którzy stanęli mi na drodze, ale to w sumie tyle. Bardzo się bałam... Nie wiedziałam, co mam zrobić, byłam totalnie przerażona... - mówiłam to wszystko prawie krzycząc, emocje wciąż mieszały mi w głowie.
- Obserwowałam was obie, chowając się przez dłuższą chwilę za drzewem i zastanawiałam się, skąd kojarzę tą postać ze skrzydłami. Bo wiesz... Kiedy byłam dużo młodsza straciłam rodziców w bitwie, wtedy anioł, który wyglądał bardzo podobnie do ciebie, Eius, pomógł mi. - dodałam już trochę spokojniej. - Zastanawiałam się więc, czy mi pomożesz... |